گذشت سال همت مضاعف و کار مضاعف و خدا را شکر که برای اولین بار آقا در اول امسال از عمکرد مسئولین در سال گذشته  ابراز رضایت کرد. گرچه نسبی بود این رضایت ولی باز هم جای شکرش باقی است، خدایا شکر!

سال همت مضاعف و کار مضاعف برای بعضی ها که از قضا نمره ی نسبتا خوبی هم از لبخند رضایت نسبی آقا دریافت نمودند در حالی گذشت که افتخار بر زبان آوردن نام سال گذشته را که متبرک به تسمیه از سوی نائب امام زمان بود را متاسفانه نصیب خود نکردند.

(من خودم ازحرف زدن بعضی ها که ضمیرشان در مسیر برگشت به مرجع، به دو راهی و چند راهی می رسد و بعضی ها را طوری بیان می کنند که مخاطب در همان دو راهی یا چند راهی تردید، مردد بماند، بدم می آید. پس واضح تر می گویم که منظورم از بعضی ها چه کسانی هستند. گرچه بعضی ها را خوش نیاید!)

دولت محترم و هنوز انقلابی و هنوز مکتبی مان و به خصوص رئیس جمهور محترم و هنوز انقلابی و هنوز مکتبی مان که سال پرکاری را پشت سر گذاشت و در خدمت به مردم انصافا همت خود را مضاعف کرد و نتیجه ی آن شد آن خبرهای غرور آفرین و پیشرفت های ایران اسلامی در زمینه های مختلف علمی, مع الاسف من نشنیدم برای اثبات صداقت و حقانیت و مشروعیت این تلاش خستگی ناپذیر، حتی یک بار نام سال گذشته را بر زبان بیاورد. دولت در سال گذشته کار مضاعف کرد و همت مضاعف نمود، بدون این که نامی از آن بیاورد کسی نگوید ایشان مرد عمل کردن است نه شعار دادن که خواهم گفت عمل بدون این شعار که برگرفته از شعور انقلاب است  کمتر از شعار بدون عمل نیست و در عوض تا توانستند گفتند و نوشتند که اولویت برنامه های دولت در سال گذشته فرهنگ است و فعالیت های فرهنگی و بودجه های کلان فرهنگی تخصیص دادند با اختیار تام آقای مسئله ی فرعی! و شعار دولت که همان مسائل فرهنگی بود از جایی غیر از چشمه ی نور مدظله العالی سرچشمه می گرفت و  غیر از نور ظلمت است و تاریکی! حتی عدالت خواهی، حتی خدمت به خلق! 

واضح تر از این اگر بخواهم بگویم احمدی نژاد قبل از آن نامه ی آقا به احمدی نژاد، در مورد مشایی، با احمدی نژاد بعد از آن نامه ی آقا به احمدی نژاد، در مورد مشایی، برای من به اندازه فاصله ی بین مکتب اسلام ناب محمدی و اسلام مکتب ایرانی تفاوت دارد که این فاصله با مقیاس و معیارهای مادی قابل اندازه گیری نیست. آقای رئیس جمهور محترم در آن امتحان الاهی نمره ی خوبی نگرفت و به واسطه ی بزرگواری و ارفاق آقاست اگر که دولت دهم جان سالم به در برد و هنوز محبوب است برای همچو منی.

البته من هنوز نشنیده ام ایشان بعد از گناه آن نامه توبه کرده باشد اگر کسی شنیده بگوید تا من از سوء ظن خود توبه کنم ( برای مخاطبین این قلم نیاز به توضیح نیست که در فرهنگ انقلاب ناب روح الله، تخطی از فرمان ولی گناهی ست بس بزرگ!)

مکتب ایرانی سراب است و آب فقط در چشمه ی حضرت ماه است. این ملت ملی ترین رسوم خود را هم با رنگ اسلام می پسندند. در سفره ی هفت سین ایرانیان تخت جمشیدنشین هم ممکن است یکی یا چند تا از سین های سفره کم باشد، ولی هیچ ایرانی بدون قرآن سفره ی هفت سینش کامل نمی شود.

الغرض: من و شمای بچه حزب اللهی که ریشمان ریشه در خاک انقلاب دارد و با آب ناب، از چشمه ی حضرت ماه سیراب می شویم، امسال باید حواسمان را بیشتر جمع کنیم که اگر سخن شناس باشیم و پی گیر فرمایشات آقا اثبات این مدعا چندان کار مشکلی نیست که حمایت های آقا از دولت، قبل از آن نامه، متوجه خود دولت بوده است و بعد از آن نامه فقط متوجه عملکرده های مثبت دولت و این یعنی این که یعنی!